![[Sagiaki]](https://lykeionellinidon.com/wp-content/uploads/2018/02/6352-8_1_md.jpg "6352-8_1_md")
![[Sagiaki], back](https://lykeionellinidon.com/wp-content/uploads/2018/02/6352-8_2_md.jpg "6352-8_2_md")
![[Zygi koumpia] and [tsaprakoulia]](https://lykeionellinidon.com/wp-content/uploads/2018/02/6352-8_3_md.jpg "6352-8_3_md")
![Coil and side decoration at [kaches], tassels](https://lykeionellinidon.com/wp-content/uploads/2018/02/6352-8_7_md.jpg "6352-8_7_md")
![[Lagkioli]: opening and embroidery](https://lykeionellinidon.com/wp-content/uploads/2018/02/6352-8_8_md.jpg "6352-8_8_md")
Dimensions
| Height | Width | Length | Weight |
|---|---|---|---|
| 1.05 | - | - | - |
Preservation: no
Description
Λευκός αμάνικος, μακρύς επενδύτης, ανοιχτός μπροστά, βασικό εξάρτημα της πωγωνίσιας φορεσιάς, που φοριέται πάνω από το πουκάμισο (ρουτί) και είναι κοντύτερος απ’ αυτό. Φτιαγμένος από ντόπια μαλλιά, υφασμένος, νεροτριβιασμένος και στολισμένος με άσπρα γαϊτάνια είναι σεγκούνι, ενώ φτιαγμένος από “καλύτερο”, αγοραστό ύφασμα, στολισμένο με μαύρα γαϊτάνια και, ίσως και αγοραστές, κόκκινες φούντες και κουμπιά είναι σαγιάκι. Το σαγιάκι φορούν οι νύφες και οι νιόνυφες, αλλά και όσες παντρεμένες δεν είναι μεγάλες σε ηλικία. Το σεγκούνι φοριέται από τις ανύπαντρες, τις ηλικιωμένες και τις χήρες ή τις πενθούσες, επειδή θεωρείται “σκέτο”, καθώς το άσπρο γαϊτάνι δεν φαίνεται πάνω στο λευκό σαγιάκι. Τόσο το σεγκούνι όσο και το σαγιάκι έχουν το ίδιο κόψιμο, και τα δυο στολίζονται μπροστά με επίρραπτη, αγοραστή τσόχα (ρούχο) σε σκούρα χρώματα. Το σαγιάκι είναι φτιαγμένο από ένα ίσιο, πίσω φύλλο, τη “μάνα”, πλάτους 21εκ., που αφού σχηματίσει τον ελαφρά τριγωνικό ώμο και το μεγαλύτερο τμήμα του ανοίγματος του χεριού, κατεβαίνει με το μισό περίπου πλάτος του στην κάθε μπροστινή πλευρά. Εκεί ενώνεται με το λοξό μπροστινό φύλλο που ξεκινά από τον ώμο και έχει συρραμμένο στη βάση του στενό και ψηλό τριγωνικό κομμάτι. Εσωτερικά, ενώνεται με το στενόμακρο κομμάτι υφάσματος που συμπληρώνει το κάτω άνοιγμα του χεριού φθάνοντας ως την άκρη της μασχάλης, απ’ όπου αρχίζει να συνδέεται με τη “μάνα”, με σειρά από συμπλεκόμενες θηλιές, φτιαγμένες από σκούρο, καστανόμαυρο κορδόνι. Η μύτη του ανοίγματος μένει ανοιχτή, ως το σημείο όπου αρχίζει το ψηλό λαγκιόλι. Η μύτη του λαγκιολιού, σε μήκος 13εκ., εξέχει, έχοντας “τσιμπηθεί”, δημιουργώντας δυο δίπλες, τις κάχες. Κατεβαίνοντας από το δεμένο με θηλιές άνοιγμα, το κορδόνι (φθαρμένο στην αριστερή πλευρά), τονίζει το “νεύρο” ανάμεσα στις κάχες, σκεπασμένο από τρεις κόκκινες φούντες, και στολίζει τις πλαϊνές τους πλευρές με μικρές θηλιές. Διπλό κορδόνι σημαδεύει την πλαϊνή ραφή του κομματιού που φτιάχνει την ένωση, εκτός από το τελευταίο τμήμα της που στολίζεται με λευκό ψαροκόκαλο. Η ίδια μεταξωτή κλωστή περιβάλλει με γαζί όλες τις άλλες ραφές. Τις κάχες περιβάλλει τριπλό, λεπτεπίλεπτο γαζί, κόκκινο-μαύρο-κόκκινο, που ανεβαίνει στο πλάι ως τη μασχάλη, ενώ στην πλάτη φθάνει στους ώμους. Από τον ώμο και κάτω, το φαρδύ κορδόνι που στολίζει το άνοιγμα των χεριών συνοδεύεται από παράλληλο, στενό κορδόνι, κλείνοντας ανάμεσά τους την ταινία με το τριπλό γαζί. Στη μύτη της κεντητής ένωσης, το μονό κορδόνι περιελίσσεται σχηματίζοντας σπείρα. Ροδί, διακοσμητικές βελονιές περιβάλλουν τη σπείρα με ακτινωτό ημικύκλιο προς την πλεύρα της μέσης, πάνω απ’ το οποίο υψώνεται ψηλόλιγνο και κομψό φυτικό μοτίβο. Εκτός από τα πολύχρωμα γαζιά που προσδίδουν ανάλαφρο τόνο στο βαρύ ρούχο, μεγάλη είναι η συμβολή και της ροδί βελονιάς σε σχήμα “Τ”, που στολίζει τις κάχες κάτω από τις σπείρες, το πίσω μέρος της λαιμόκοψης κάτω από τον γιακά και το τελείωμα της επίρραπτης τσόχας. Σε μαύρο χρώμα, στολίζει της οριζόντιες πλευρές του ανοίγματος στα λαγκιόλια πάνω από λεπτό γαζί, που ανεβαίνει και στην κάθετη πλευρά της γωνίας. Το κατακόρυφο άνοιγμα (12εκ.) στη μέση περίπου της βάσης των λαγκιολιών, στολίζεται, όπως και όλα τα ανοίγματα του σαγιακιού, με καστανόμαυρα κορδόνια που σχηματίζουν τρεις θηλιές στη μύτη του ανοίγματος και από μια μικρή στη βάση του. Το μικρό “τσίμπημα” πάνω από τη μύτη του ανοίγματος συνοδεύεται από μαύρες βελονιές “Τ”. Μπροστά, σκούρο βιολετί ρούχο ντύνει τον μικρό, όρθιο γιακά και το στήθος ως κάτω από τη μέση, πλαισιωμένο από φαρδύ κορδόνι που, προεκτείνοντας τη μύτη της γωνίας με θηλιές, δίνει την ευκαιρία στην ροδί βελονιά να διαγράψει μικρό, καμπύλο περίγραμμα. Κάτω από τη λαιμόκοψη, στη δεξιά άκρη του ρούχου, στερεωμένη με λευκή μεταξοκλωστή σε μεταλλική αλυσίδα, κρέμεται μια ζυγή κουμπιά, δώδεκα ατρακτοειδή και συμπαγή μεταλλικά κοσμήματα με λοξές ραβδώσεις, σε χρώμα μπρούτζου. Λίγο κάτω από το γιακά, έχουν στερεωθεί δίδυμα τσαπρακούλια, ένα από τα τρία ζευγάρια που, κατά μήκος της τσόχας, συγκρατούσαν τις άκρες του μπροστινού ανοίγματος στο στήθος. Ο ρόλος τους είναι μάλλον διακοσμητικός, αφού οι επενδύτες έκλειναν με τοκάδες, μεγάλες κόπιτσες. Τα κυκλικά τσαπρακούλια χρώματος ασημί, έχουν περίμετρο από σειρά φύλλων και στο φουσκωτό μέσον τους αστερόσχημο λουλούδι μαυρισμένο με σαβάτι(;), που στο κέντρο του έχει μαργαρίτα. Η χρωματιστή χάντρα στο μέσον της μαργαρίτας έχει χαθεί. Για να μη χαλάσει η φόρμα του επενδύτη, οι γυναίκες όχι μόνο δεν κάθονταν επάνω του αλλά συχνά εφάρμοζαν το στράκωμα: “δρόσιζαν” τα ρούχα, τα δίπλωναν και τα έβαζαν κάτω από το στρώμα για να διατηρούνται οι τσακίσεις.
Comments
Φθορά στην τσόχα.
Material
| silk cordon | Object decoration |
| silk cord | Object decoration |
| wool yarn | Object |
| silk thread | Object decoration |
| felt | Object decoration |
| metal amalgam | Object decoration |
Technique
| applique | Object decoration | |
| chyti (with embroideries in open or drawn threadwork) | Object decoration | |
| embroidery | herring bone stitch | Object decoration |
| embroidery | stitch | Object decoration |
| embroidery | straight | Object decoration |
| handwoven fabric | water-rolled | Object |
| industrially woven textile | Object decoration |
Decoration Category & Subject
| Decoration Category | Decoration Topic | |
|---|---|---|
| geometric decoration | ||
| stylized vegetal decoration | flower, leaves |