με πλάτος 1εκ. Σε ακανόνιστο διάστημα που κυμαίνεται από 4-6εκ. πάνω από τον ποδόγυρο, και σε ύψος 14-17εκ., η φούστα έχει ενισχυθεί με διπλό ύφασμα. Ο ολοκέντητος ποδόγυρος έχει ύψος 53εκ. και είναι φοδραρισμένος με αστάρι. Είναι φτιαγμένος από τέσσερα καφέ φύλλα (πλ. 75εκ.) και ένα μαύρο (πλ. 48εκ.) πίσω και αριστερά, και έχει περιφέρεια 5,40μ. Το φυτικό μοτίβο του κεντήματος είναι μεγάλο, με έντονα χρώματα. Αναπαριστά γλάστρα με λουλούδια, σε παραλλαγή του διακοσμητικού μοτίβου στόφας (βλ. Α.Τ.Α. 11478). Από στυλιζαρισμένη γλάστρα με λαβές υψώνονται κλαδιά σε σχήμα επτάφωτης λυχνίας. Δεξιά κι αριστερά τους φυτρώνει από ένα λουλούδι με δυο γερτά κλαδιά. Στο κέντρο, μεγάλο κυκλικό άνθος με ακτινωτή περιφέρεια πλαισιώνεται από δύο γερτά κλαδιά και στεφανώνεται από τρία λουλούδια. Από τη βάση της γλάστρας ξεφυτρώνουν σχηματικοί μίσχοι. Τα στοιχεία του μοτίβου διατάσσονται με απόλυτη συμμετρία. Το ζωηρόχρωμο κέντημα, με πλακέ βελονιά, ζωγραφίζεται με λαμπερό χρυσοκίτρινο (γλάστρα, φύλλα, μίσχοι), ανοιχτοπράσινο και ζωηρό πράσινο (κλαδιά, φύλλα, γλάστρα), βυσσινί, ροδί, λευκό (λουλούδια, φύλλα). Το κέντημα κάθε φύλλου γινόταν σε τελάρο πάνω στο οποίο στερεωνόταν το λεπτό χαρτί, διάτρητο από τα περιγράμματα του σχεδίου. Περνώντας τα περιγράμματα με άσπρο σαπούνι, το σχέδιο αποτυπωνόταν στο ύφασμα. Το κέντημα αναλάμβαναν ειδικές κεντήστρες ή οι γυναίκες που θα το φορούσαν. Η πτύχωση του φουστανιού, το βόλτιασμα, γίνεται από τις ίδιες τις γυναίκες. Με κρεμασμένο το φουστάνι σε κρεμάστρα και ξεκινώντας από ψηλά, πρώτα στην μπροστινή και ύστερα στην πίσω όψη, επαναλάμβαναν ανά δέκα εκατοστά την ίδια διαδικασία: τρύπωναν πατώντας τη βελόνα ανά δύο εκατοστά, σούρωναν το τρύπωμα και πλισάριζαν βρέχοντας τα δάχτυλά τους σε διάλυμα κόλλας. Όταν ολοκλήρωναν το τρύπωμα και το πλισάρισμα άφηναν το φουστάνι να στεγνώσει. Τυλιγμένο σε σεντόνι, το φουστάνι έμενε τρυπωμένο ώσπου να φορεθεί.