στενότερες, μία με δικτυωτά τρίγωνα όρθια και αντεστραμμένα, και μια λεπτή με μιρκό φυτικό μοτίβο σε σχήμα βέλους που τονίζεται ιδιαίτερα στην επάνω πλευρά. Τετραγωνισμένο μοτίβο με λοξό κλαδί, φύλλο και άνθος, δημιουργεί το εξωτερικό πλαίσιο της ζώνης. Ψηλότερα, έξι μοτίβα με νοερό οβάλ περίγραμμα εμφανίζουν τέσσερα άνθη σε σταυροειδή διάταξη και ανάμεσά τους τρίκλωνα κλαδιά. Το κέντημα ολοκληρώνουν κατακόρυφοι στύλοι τρεις τέλειοι και δύο, μισοί σε πλάτος στις άκρες. Οι στύλοι κτίζονται από τη συμμετρική επανάληψη ως προς κεντρικό, κατακόρυφο άξονα του τετραγωνισμένου μοτίβου που πλαισιώνει την οριζόντια ζώνη. Στην κορυφή τους στολίζονται με ανθάκι. Οι δύο άκρες της μπόλιας διαφέρουν στην εκτέλεση του κεντήματος και, πιθανόν να μην έχουν γίνει από το ίδιο χέρι. Καφετιά φουντάκια στολίζουν κατά κύριο λόγο τις κατακόρυφες πλευρές του κεντήματος. Οι δύο άκρες της μπόλιας έχουν κροσωτή απόληξη από στριμμένες κλωστές του στημονιού (στρίμμα), στις οποίες έχουν προστεθεί κλωστές σε ροδί χρώμα. Τα κρόσια, που απολήγουν σε πολύχρωμα φουντάκια, έχουν μήκος 12εκ. Αφού τα μαλλιά χτενιστούν ντουρά, οι κοτσίδες στολίζουν με τα κρεμαστάρια και δεθούν σφιχτά τα δυο καφετιά τσεμπέρια (μπαρέζι ή κουγιούτο), πάνω τους τυλίγεται η μπόλια σαν κουλούρα δίνοντας την εντύπωση σαρικιού, ενώ η μια κεντητή της άκρη απλώνει στην πλάτη και η άλλη στολίζει το δεξί μάγουλο. Μαθαίνουμε ότι "τις μπόλιες τους χάριζαν οι γυναίκες στους χτίστες για να τις δένουν στο σταυρό που βάζουν στην κορυφή του σπιτιού σαν τελειώνει. Σαν έφευγαν τις έπαιρναν μαζί τους τυλιγμένες σαν σαρίκι γύρω στο κεφάλι τους."