φύλλα απλά και αγκαθωτά και με λεπτά ανθάκια. Μικρό φυλλοφόρο κλαδί με πλαϊνό λουλούδι ενώνει την γλάστρα με το επόμενο μοτίβο. Τα μοτίβα επαναλαμβάνονται ομοιόμορφα ως λίγο πριν τη γωνία. Τη γωνία καταλαμβάνει ένα μεγάλο διάστικτο δοχείο, σε σχήμα δίωτου κάνθαρου. Πάνω του ανθίζουν δύο ίδια πλαϊνά και ένα κεντρικό κλαδί, ενώ από κάτω του προβάλλουν τρία φύλλα. Στο κέντρο, δίχρωμο λουλούδι και φύλλα. Τον κάμπο γεμίζουν αραιές σειρές από πολύχρωμα φυτικά μοτίβα με κυκλικό κλαδάκι, λουλουδάκια και ελικοειδή βλαστό. Τα χρώματα του κεντήματος έρχονται σε ζωηρή αντίθεση με τον κροκί κάμπο. Συνδυάζονται το χρυσό με το μαύρο, το βιολετί, το ροζ, το μωβ, το πράσινο σε δυο αποχρώσεις. Οι πούλιες και το χρυσόνημα δίνουν πρόσθετη λάμψη. Στην ανάποδη της μεγάλης πλευράς σώζεται μόνον ένα από τα δύο κορδελάκια, τα καπίστρια. Οι πιέτες ή το τσεμπέρι αποτελούν χαρακτηριστικό τμήμα του κεφαλοκαλύμματος και οι γυναίκες Ύδρας και Σπετσών και της Ερμιονίδας ονόμαζονταν "τσεμπερούδες". Αφού τα μαλλιά γίνουν πλεξούδες και τοποθετηθεί το φακιόλι -τα μπουλέτσια από ξένα μαλλιά που δίνουν ύψος συνηθίζονταν μόνον από τις αρχόντισσες- μπαίνουν σε πιέτες κολλητά στη ρίζα των μαλλιών και δένονται κάτω από τις κοτσίδες τα καπίστρια ή ζωνίτσες, δυο κορδονάκια ραμμένα στο σημείο που το μαντίλι ακουμπά στους κροτάφους. Στη συνέχεια, οι γωνίες του μαντιλιού (τσέπια) σταυρώνονται χαλαρά κάτω από το σαγόνι, αφού το μαντίλι πτυχωθεί πρώτα (πιέτες) και στους κροτάφους. Τα τσέπια γυρίζουν πίσω και στερεώνονται στην κορυφή του κεφαλιού και προς τα πίσω. Οι πιέτες στολίζονταν με έξι καρφίτσες. Οι γιορτινές και νυφικές πιέτες είναι ολοκέντητες με χρυσά, πολύχρωμα ή μονόχρωμα κεντήματα.