για να φαίνονται οι μύτες, μια λεπτή δαντέλα που έπλεκαν παλιά οι γυναίκες με μαραγκή κλωστή και με το βελονάκι. Το γιλέκι είναι ρελιασμένο με βαμβακερό ρέλι σε χρώμα "σάπιο μήλο". Είναι φτιαγμένο από ένα φύλλο στην πλάτη που γυρίζει μπροστά, κάτω από τα ανοίγματα των χεριών και κατά 7-8εκ. σκεπάζεται από τα μπροστινά φύλλα που απολήγουν σε μακριές, γλωσσωτές μύτες. Ζέχια και κοσανίτσα ορίζουν τα περιγράμματα του κεντήματος που διακρίνεται σε τρία μέρη: αυτό της πλάτης από τους ώμους έως τις πλαϊνές ραφές, κι από ένα, συμμετρικό, στα δυο μπροστινά φύλλα. Στη λαιμόκοψη, δεύτερο, πράσινο ρέλι παρακολουθεί την καμπύλη του λαιμού. Το καρελίσιο κέντημα του γιλεκιού ακολουθεί τις χρωματικές προτιμήσεις του τερζήδικου κεντήματος και προβάλλει το πορτοκαλί που συνοδεύεται από βυσσινί, μπλε και πράσινο. Μικρότερα γαζιά από ροζ-γκρι κλωστή απομονώνουν τα παρατεταγμένα μοτίβα. Τα μοτίβα, σε σχήμα φύλλου, γεμίζουν από πράσινα, βυσσινί και μπλε γαζιά, ενώ τα περιγράμματά τους από τρία πορτοκαλί γαζιά διαπλέκονται ανάμεσά τους έτσι ώστε να σχηματίζουν ρόμβο. Το πορτοκαλί γαζί γεμίζει όλα τα ενδιάμεσα διάκενα αλλά και σχηματίζει το σταυρωτό, μοτίβο από δύο διαπλεκόμενα ζιγκ-ζαγκ μέσα σε ταινία που κανονικά σχηματίζεται από ζέχια. Το σταυρωτό περιγράφει την επιφάνεια του κεντήματος, σχηματίζει δυο οριζόντιες ταινίες παράλληλες με τη βάση του γιλεκιού και περιβάλλει το ορθογώνιο σχήμα στο κέντρο της πλάτης. Στο εσωτερικό του ορθογώνιου, πάνω σε μάυρο φόντο, προβάλλουν έντονα μυτάκια ή ντουγαδάκια. Παραμέσα, λεπτή, πράσινη δαντέλα του μέτρου στερεώνει ολόγυρα κομμάτι λευκού βαμβακερού πανιού. Το πανί χωρίζεται στα δύο από κατακόρυφη μαύρη βαμβακερή κορδέλα. Μόνον τα φεγγάρια του γιλεκιού, δύο μπροστά και δύο πίσω, είναι φτιαγμένα με μεταξωτούς ουτράδες και κοσανίτσα που σχηματίζουν ομόκεντρους κύκλους. Το γεγονός ότι το φεγγάρι (ή στρογγυλό) κεντιέται στις καραγκούνικες ποδιές μόνο για τις νέες και τις νύφες και ποτέ για μεγάλες γυναίκες, δημιουργεί την εντύπωση ότι ίσως πρόκειται για "γονιμικό σύμβολο".