κάτω παρεμβάλλεται λόξα που κάνει το ρούχο μεσάτο και κομψό. Στα μπροστινά φύλλα έχει προστεθεί, ως μπορντούρα του ανοίγματος, κατακόρυφη κεντημένη λωρίδα πανιού, που φθάνει στα 4εκ. ψηλότερα από το τελείωμα του σιγκουνιού, αφήνοντας μικρό, τριγωνικό άνοιγμα. Η λαιμόκοψη ντύνεται εξωτερικά με στενή καφέ βελούδινη ταινία στερεωμένη πίσω με κίτρινη μεταξοκλωστή και μπροστά με χρυσή τρέσα. Εσωτερικά επενδύεται με κρεμεζί μετάξι. Στη συνέχεια, η αρχή του μπροστινού ανοίγματος και σε μήκος 26εκ. στολίζεται με βελούδινη, καστανόχρωμη ταινία, που στις τρεις της πλευρές τυλίγεται μέσα στην ίδια χρυσή τρέσα όπως και η λαιμόκοψη. Στην πλευρά που κοιτάζει το άνοιγμα του χεριού, κλείνει με χρυσό γαϊτάνι που στρίβει και στολίζει και το τελείωμά της. Λεπτό, χρυσό κορδονέτο ζωγραφίζει πάνω στο βελούδο άτακτο, ευχάριστο και σχηματοποιημένο φυτικό διάκοσμο. Το βελούδο έχει φοδραριστεί με εμπριμέ τσίτι. Τα χρώματα του κεντήματος δεν είναι ιδιαίτερα αυστηρά καθώς το μαύρο χρώμα είναι πολύ περιορισμένο, το μπλε δεν είναι στην πιο σκούρα του απόχρωση, ενώ το πράσινο είναι ζωηρό. Η διάταξη όμως του κεντήματος ακολουθεί την γεωμετρική αυστηρότητα με κατακόρυφες ή λοξές ταινίες που παρακολουθούν το κόψιμο του ρούχου. Οι ταινίες διακόπτουν το φαρδύ κέντημα της βάσης με τις οδοντωτές του απολήξεις (που παραπέμπουν στα δοντάκια του πουκάμισου). Ένα στενό τους μόνο τμήμα θα φθάσει ως την χαμηλή ταινία της μπορντούρας του σιγκουνιού, και δημιουργώντας έτσι μικρές μετόπες, από μία στα μπροστινά φύλλα και τις λόξες και μια πολύ μεγαλύτερη στα ενωμένα φύλλα της πλάτης. Οι φαρδιές μπορντούρες δεν θέλουν να αφήσουν χώρο στα μπροστινά φύλλα για το διακοσμητικό τους μοτίβο και η μια τους λωρίδα κλέβει όσο χώρο μπορεί. Στη βάση του κατακόρυφου άξονα βρίσκεται τετράγωνο με δυο "δοντάκια" στις πλαϊνές πλευρές και τέσσερα στη βάση του, αντικρυστά με τα "δοντάκια" της μπορντούρας. Από πάνω του έχουν τοποθετηθεί τρία κωδωνόσχημα "τρίγωνα", το πρώτο μεγαλύτερο από τ' άλλα. Τρίγωνα και τετράγωνα περιέχουν φυλλοφόρο "μαστραπά" με κλαδί στο μέσον του. Στο δεξί τετράγωνο, ο "μαστραπάς" έχει άτεχνα αποδοθεί. Τα τρίγωνα αυτά (τα μεσσάρια) καθορίζαν και την αξία του σιγκουνιού: όσο περισσότερα, τόσο ακριβότερο. Τα σιγκούνια κατατάσσονταν σε σιγκούνια με ένα ως πέντε μεσσάρια. Το σχέδιο αυτό με τα τρίγωνα το ένα πάνω στο άλλο, λεγόταν και "κυπαρίσσι". Στα δύο πλάγια του σιγκουνιού, η κατακόρυφη ταινία της πλάτης που ξεκινά από τη ραφή του ώμου συναντιέται κάτω από το άνοιγμα του μανικιού με την ταινία που κατεβαίνει από τη μανικόκοψη, περιβάλλοντας μαζί τη ραφή του μπροστινού με το πίσω φύλλο. Κατεβαίνοντας, περιβάλλουν και την τριγωνική απόληξη της λόξας, που γεμίζει κι αυτή με κέντημα, δίνοντας έτσι στην κεντημένη επιφάνεια μεγάλο εύρος. Αμέσως μετά, οι ταινίες που αποτελούνται από τέσσερις μικρές "λωρίδες" κεντήματος, στενεύουν κατά μία λωρίδα και φθάνουν ως την αρχή της μπορντούρας περιορίζοντας τα "δοντάκια" της. Μόνο μία από τις λωρίδες τους θα εισχωρήσει στη μπορντούρα φθάνοντας ως την τελευταία, οριζόντια ταινία της. Σε καθένα από τα διάχωρα που δημιουργούνται απεικονίζεται "μαστραπάς" με εντυπωσιακά τα φύλλα ιδίως από πάνω του. Με ελικοειδή μίσχο, αντικρυστά το ένα με τ' άλλο, τα φύλλα θυμίζουν αρχαίες φτερούγες. Στις πλευρές του "μαστραπά", που είναι διακοσμημένος και στο εσωτερικό του, από ένα καμπύλο σχήμα με ακτινωτό περίγραμμα μοιάζει άλλοτε να περιέχει ίσως αντεστραμμένη γυναικεία μορφή, άλλοτε όμως απλώς ένα κλαδάκι. Η μπορντούρα της βάσης διατάσσεται σε οριζόντιες ζώνες με μεγαλύτερη εκείνη με τους "μαστραπάδες" και δεύτερη την ακριβώς από πάνω της με τα εξωστρεφή, επιδεικτικά φύλλα. Οι δυο άλλες ταινίες, με μεγαλύτερη εκείνη στο τελείωμα, έχουν το ίδιο διακοσμητικό θέμα: γερτοί, ελικοειδείς μίσχοι με στενά φύλλα σχηματίζουν αραιό ζιγκ-ζαγκ. Το ίδιο θέμα απαντά και στην μπορντούρα του ανοίγματος αλλά και στις κατακόρυφες πλαϊνές ταινίες. Στον μικρό χώρο της λόξας έχουν τοποθετηθεί δύο κωδωνόσχημα "τρίγωνα" το ένα πάνω στο άλλο. Το μεγαλύτερο πατάει στα "δοντάκια" της μπορντούρας ενώ από τα άκρα της βάσης του μικρότερου κρέμονται στενές ταινίες που συμφύρονται με τα "δοντάκια". Κάθε "τρίγωνο" κρύβει από ένα φυλλοφόρο "μαστραπά" ενώ επαναλαμβανόμενοι, σχηματοποιημένοι μικροί "μαστραπάδες", γεμίζουν τις κρεμαστές ταινίες, όπως και τις στενές λωρίδες που εφάπτονται σχεδόν στα τρίγωνα των μπροστινών φύλλων. Ολόγυρα στα τελειώματα, το σιγκούνι κλείνει με διακοσμητικό γαϊτάνι στα ίδια χρώματα, το σιράδι.