για να φαίνονται οι μύτες, μια λεπτή δαντέλα που έπλεκαν παλιά οι γυναίκες με μαραγκή κλωστή και με το βελονάκι. Το γιλέκι είναι ρελιασμένο με σκούρα βυσσινί τσόχα και ντυμένο με συνθετική φόδρα σε χρώμα μωβ. Είναι φτιαγμένο από ένα φύλλο στην πλάτη που στις πλευρές γυρίζει μπροστά, κάτω από το άνοιγμα της μασχάλης, και δυο μπροστινά φύλλα με ορθογώνιες, μακριές μύτες. Δίχρωμο γαϊτάνι, η κοσανίτσα, ορίζει τα περιγράμματα του κεντήματος που διακρίνεται σε τρία μέρη: αυτό της πλάτης από τους ώμους έως τις πλαϊνές ραφές, κι από ένα, συμμετρικό, στα δυο μπροστινά φύλλα. Στη λαιμόκοψη, ανάμεσα από τη βυσσινί τσόχα και το κέντημα, παρεμβάλλεται στενή λωρίδα πράσινου ρούχου, που παρακολουθεί την καμπύλη του λαιμού. Το πορτοκαλί χρώμα κυριαρχεί στις μεταξωτές ουτράδες και συμπληρώνεται από πράσινο, μπλε και βυσσινί. Στα μπροστινά φύλλα προβάλλει κυκλικό σχήμα, το φεγγάρι, φτιαγμένο με ομόκεντρους, χρωματιστούς κύκλους. Το γεγονός ότι το φεγγάρι (ή στρογγυλό) κεντιέται στις καραγκούνικες ποδιές μόνο για τις νέες και τις νύφες και ποτέ για μεγάλες γυναίκες, δημιουργεί την εντύπωση ότι ίσως πρόκειται για "γονιμικό σύμβολο". Ανάμεσα τους κύκλους και τις πλαϊνές ραφές, ο χώρος γεμίζει με τριγωνικά σχήματα (ντουγάδες). Στα στενά μπροστινά τμήματα, απλώνεται το ταινιόσχημο μοτίβο των κλειδιών, που επικρατεί και στην πίσω πλευρά, με εξαίρεση την χαμηλή οριζόντια μπορντούρα και τις οριζόντιες πλευρές του ορθογώνιου σχήματος, όπου εμφανίζεται μια παρεφθαρμένη (;) μορφή του μοτίβου της κλάρας. Τα δύο φεγγάρια της πλάτης είναι μικρότερα και δεν τηρούν την απόλυτη συμμετρία των μπροστινών. Το βυσσινί βελούδο στο κέντρο της πλάτης περιγράφεται από λευκή δαντελίτσα του μέτρου.