Βόχα, την Περαχώρα και τους Άγιους Θεόδωρους Κορινθίας όμως, τα λευκά σιγκούνια δεν καταργήθηκαν ποτέ, αν και κόντυναν πολύ. Τα "βοχαϊτικα" σιγκούνια, όπως λέγονταν, τα κεντούσαν ειδικοί ραφτάδες με επίρραπτα χρωματιστά κορδονέτα πάνω σε τσόχα ή βελούδο και, αργότερα, με πούλιες ή με γαζιά που έρχονταν σε έντονη χρωματική αντίθεση με το φόντο. Το σιγκούνι αυτό είναι φτιαγμένο από σαγιάκι βαμμένο σε βαθύ καστανό χρώμα, ορατό μόνο στην εσωτερική πλευρά αφού, εξωτερικά, είναι ολόκληρο καλυμμένο από επίρραπτο κέντημα πάνω σε μαύρη τσόχα. Είναι φτιαγμένο από ένα πίσω φύλλο, πλάτους 26εκ. κάτω από τους ώμους και 20εκ. στο τελείωμα. Τα μπροστινά φύλλα που ξεκινούν από τους ώμους φαρδαίνουν κατά 5εκ. προς το τελείωμά τους και σταυρώνουν μεταξύ τους. Ενδιάμεσα, τριγωνικό κομμάτι υφάσματος που αρχίζει από τα μισά του πίσω ανοίγματος των χεριών, ενώνεται με το λαγκιόλι. Η εντύπωση ότι το σιγκούνι είναι κομμένο καμπυλωτά χαμηλά στη μέση, οφείλεται στη διευθέτηση των κεντητών ταινιών. Με εξαίρεση τη σκούρα βυσσινί τσόχα που ρελιάζει το ρούχο, αδιατάρακτη είναι η διχρωμία ανάμεσα στις ιβουάρ και τις πράσινες μεταξοκλωστές πάνω σε μαύρο βάθος. Το πράσινο κέντημα, με κύκλους που περικλείουν λουλούδια και φύλλα, έχει ρόλο διαχωριστικό ανάμεσα στις φαρδύτερες ιβουάρ ταινίες που, επιπλέον, στολίζονται με ασημένιες και χρυσές πούλιες και διάφανες χάντρες. Οι κεντητές ταινίες, εκτός από την κεντρική της πλάτης, πλαισιώνονται από στενή λωρίδα, που γαρνίρει το μπροστινό άνοιγμα και τον γύρο του σιγκουνιού με απλό μοτίβο από επαναλαμβανόμενα ημικυκλικά σχήματα συνδεδεμένα με δυο θηλιές. Φαρδιά κατακόρυφη ταινία διαγράφει το περίγραμμα του σιγκουνιού, διακόπτεται στην οριζόντια κοπή της τσόχας και συνεχίζεται από ελαφρά στενότερη ταινία με διαφορετικό κέντημα. Στην επάνω ταινία, σπείρες περικυκλωμένες άτακτα από θηλιές δημιουργούν αφηρημένα ανθικά μοτίβα ενώ πιο ρεαλιστικά αποδίδονται τα ζευγαρωμένα φύλλα. Ανάλογος διάκοσμος καλύπτει την κεντρική ταινία της πλάτης, εδώ όμως δυο ζευγάρια φύλλων συνδυάζονται σε σταυρόσχημο λουλούδι. Η έμφαση στον διάκοσμο δίνεται στις δυο τριγωνικές ζώνες στις πλευρές της πλάτης και στην ενδιάμεση, οριζόντια ταινία κάτω από τη μέση. Ανάμεσα σε πυκνές σπείρες και σε θηλιές, εναλλάσσονται δυο μοτίβα: τετραπέταλο ή πενταπέταλο λουλούδι και μεγάλο "Χ" με σπειροειδή άκρα, με κεντρικό σταυρό από σπείρες και γεμάτο από θηλιές και καμπύλες. Στις υπόλοιπες ταινίες του κεντήματος τρέχει ελικοειδής μίσχος με λουλούδια στο εσωτερικό του, ανάμεσα από σπείρες και θηλιές. Οι ταινίες οριοθετούνται με ιβουάρ σειρήτι, εκτός από την κεντρική και τις πλαϊνές ταινίες της πλάτης, όπου το σειρήτι είναι χρυσαφί. Με χρυσαφί σειρήτι τονίζεται και η κεντρική, οριζόντια ταινία. Το σειρήτι ανεβαίνει ως τη μέση, ξεχωρίζοντας τις δυο ταινίες από την μπορντούρα του σιγκουνιού.