Βόχα, την περαχώρα και τους Άγιους Θεόδωρους Κορινθίας όμως, τα λευκά σιγκούνια δεν καταργήθηκαν ποτέ, ενώ κόντηναν πολύ. Τα "Βοχαϊτικα" σιγκούνια, όπως λέγονταν, τα κεντούσαν ειδικοί ραφτάδες με επίρραπτα χρωματιστά κορδονέτα πάνω σε τσόχα ή βελούδο και, αργότερα, με πούλιες ή με γαζιά που έρχονταν σε έντονη χρωματική αντίθεση με το φόντο. Το σιγκούνι είναι φτιαγμένο από ένα πίσω φύλλο (πλάτους 18,5εκ.), που οι κατακόρυφες πλευρές του απέχουν 5εκ. από το άνοιγμα των χεριών. Το φάρδος συμπληρώνει κομμάτι υφάσματος, φτιαγμένο από τη συρραφή δυο κομματιών, που ξεκινάει από τον ώμο παρακολουθώντας το άνοιγμα του χεριού ως την αρχή της μασχάλης και στρίβει λοξά ώσπου η πεπλατυσμένη μύτη του να ακουμπήσει την αντίστοιχη του λαγκιολιού. Πλαϊνό φύλλο (πλάτους 10εκ.) ξεκινά από τη μέση της μασχάλης και σταματά 9εκ. (αριστερά) και 10εκ. πριν το τελείωμα. Το λοξό μπροστινό φύλλο που ξεκινά από τον ώμο συμπληρώνεται στα τελευταία 20εκ. του ανοίγματος από στενό, τριγωνικό κομμάτι. Τα μπροστινά φύλλα φαρδαίνουν στο τελείωμά τους και, σπρωγμένα από τα λαγκιόλια, σταυρώνουν μπροστά. Εσωτερικά στη μέση, έχει στερεωθεί σχισμένη λωρίδα από βαμβακερό πανί με την ούγια στη μία πλευρά. Το σιγκούνι ρελιάζεται με σκούρα μπλε τσόχα, ενώ τσόχα κόκκινη και βελούδο μαύρο, αποτελούν τη βάση του επίρραπτου κεντήματος. Το μονόχρωμο κέντημα στη τσόχα γίνεται με μπλε και σκούρο πράσινο κορδονέτο, εναλλάξ. Αντίθετα, στο βελούδο το σκούρο πράσινο συναντιέται με το φωτεινό χρυσοκίτρινο και στα σημεία που, πάντα στο κέντημα της πλάτης, τονίζονται, στα δυο τριγωνικά άκρα της και στις οριζόντιες ταινίες από κάτω, το κέντημα χρωματίζεται με πούλιες και μωβ, ροζ, γαλάζιες και ανοιχτοπράσινες μεταξοκλωστές. Τα τρία λουλούδια στο μέσον της κεντρικής, οριζόντιας ταινίας στολίζονται με τιρτίρι. Ανάμεσα στις κεντητές ταινίες, σκούρα μπλε τσόχα γεμίζει με οριζόντια και κυματιστά άσπρα και κίτρινα γαζιά. Ο διάκοσμος καλύπτει όλο το σαγιάκι εκτός από μικρό, στενόμακρο τμήμα του στα μπροστινά φύλλα που πάνω του προβάλλονται οι "κόμποι" του περιγράμματος του, μαύρες μάλλινες κλωστές στριμμένες και στερεωμένες με γαζί. Από τους ώμους μπροστά κατεβαίνουν σπείρες που σχηματίζουν το καραγκούνικο μοτίβο της κλάρας, φθάνοντας ως το τριγωνικό βελούδινο κομμάτι όπου τα κορδονέτα καμπυλώνουν, σχηματίζουν δέσμες και σχηματοποιημένα φυτικά μοτίβα που περιβάλλουν λουλούδι-ρόδακα. Σ' αυτό το ύφος κινούνται όλα τα κεντήματα πάνω στο σιγκούνι.