τσόχα (ρούχο) σε σκούρα χρώματα. Το ασπρογάιτανο σεγκούνι είναι φτιαγμένο από ένα ίσιο, πίσω φύλλο, τη "μάνα", πλάτους 23εκ., που αφού σχηματίσει τον ελαφρά τριγωνικό ώμο και το μεγαλύτερο μέρος του ανοίγματος του χεριού, κατεβαίνει με το μισό του πλάτος στην κάθε μπροστινή πλευρά. Στην εξωτερική του πλευρά ενώνεται με το λοξό, μπροστινό φύλλο που στη βάση του έχει συρραμμένο, στενό τριγωνικό κομμάτι υφάσματος. Εσωτερικά, ενώνεται με το τριγωνικό κομμάτι υφάσματος που συμπληρώνει το κάτω άνοιγμα του χεριού φθάνοντας ως την άκρη της μασχάλης απ' όπου αρχίζει να συνδέεται με τη "μάνα", με θηλιές από λευκό γαϊτάνι. Η μύτη του ανοίγματος μένει ανοιχτή ως το σημείο όπου αρχίζει το μεγάλο, ψηλό λαγκιόλι. Η μύτη του λαγκιολιού, σε μήκος 15εκ., εξέχει έχοντας "τσιμπηθεί" με άσπρες βελονιές, δημιουργώντας δυο δίπλες, τις κάχες. Στη βάση του λαγκιολιού, και περίπου στο μέσον της, υπάρχει κατακόρυφο άνοιγμα (ύψους 13,5εκ.) με δυο διακοσμητικές θηλιές στη μύτη του και με μια, απλή θηλίτσα στα άκρα της βάσης του. Διπλό, λευκό γαϊτάνι περιτρέχει το σεγκούνι σε όλα του τα ανοίγματα και το εξωτερικό απ' αυτά διαγράφει θηλιά στην τριγωνική απόληξη του ώμου. Ο μικρός, όρθιος γιακάς και το στήθος ως κάτω από τη μέση, ντύνονται με σκούρο βυσσινί ρούχο και πλαισιώνονται από μαύρο, μεταξωτό γαϊτάνι. Για να μη χαλάσει η φόρμα του επενδύτη, οι γυναίκες όχι μόνο δεν κάθονταν επάνω του αλλά συχνά εφάρμοζαν το στράκωμα: "δρόσιζαν" τα ρούχα, τα δίπλωναν και τα έβαζαν κάτω από το στρώμα για να διατηρούνται οι τσακίσεις.