Βόχα, την περαχώρα και τους Άγιους Θεόδωρους Κορινθίας όμως, τα λευκά σιγκούνια δεν καταργήθηκαν ποτέ, ενώ κόντηναν πολύ. Τα "Βοχαϊτικα" σιγκούνια, όπως λέγονταν, τα κεντούσαν ειδικοί ραφτάδες με επίρραπτα χρωματιστά κορδονέτα πάνω σε τσόχα ή βελούδο και, αργότερα, με πούλιες ή με γαζιά που έρχονταν σε έντονη χρωματική αντίθεση με το φόντο. Το μακρύ σιγκούνι με τον επιμελημένο διάκοσμο είναι φτιαγμένο από ένα πίσω φύλλο (πλάτους 23εκ.) που οι κατακόρυφες πλευρές του απέχουν από το άνοιγμα της μασχάλης 4εκ. Το φάρδος σημπληρώνει τριγωνικό κομμάτι υφάσματος, φτιαγμένο από δυο κομμάτια, που ξεκινά μπροστά κάτω από τον ώμο φαρδαίνει κατεβαίνοντας ως τα μισά της μασχάλης και φθάνει ως τη μέση όπου ενώνεται με ψηλό λαγκιόλι. Κάθε λαγκιόλι έχει συρραμμένο στο τελείωμά του, προς την πλευρά της πλάτης, τριγωνικό κομμάτι υφάσματος. Το πίσω φύλλο γυρίζει μπροστά και κατεβαίνει προς το τελείωμα λοξά, σπρωγμένο από μεγάλο, τριγωνικό "μπροστάρι" που ξεκινά από το ύψος του κάτω ανοίγματος των χεριών. Τα φύλλα σταυρώνουν μπροστά μεταξύ τους. Στη μέση του δεξιού, μπροστινού φύλλου και κάτω από τη μέση, κατακόρυφο άνοιγμα τσέπης ρελιάζεται με μαύρο γαϊτάνι που οι άκρες του δένονται με άσπρες κλωστές. Γύρω από το γαϊτάνι, όπως και σ' όλα τα εσωτερικά τελειώματα του κεντήματος, το άσπρο σαγιάκι στολίζουν "κόμποι", μαύρες μάλλινες κλωστές γυρισμένες και στερεωμένες με λευκές κλωστές, που σχηματίζουν τριγωνικά μυτάκια. Απλοί "κόμποι" οριοθετούν τις ταινίες του κεντήματος αλλά και σχηματίζουν κεντητές ταινίες πάνω σε στενές λωρίδες βυσσινί τσόχας. Τέτοιες ταινίες περιβάλλουν το μπροστινό άνοιγμα και τον γύρο του σιγκουνιού, ενώ επίσης ανδεικνύουν τις μεγάλες, πολύχρωμες ταινίες της πλάτης. Διαχωριστικό ρόλο παίζουν μαζί και τα λουλακί και πράσινα μάλλινα κορδονέτα, που πλαισιώνουν και την εξέχουσα αρχή του λαγκιολιού. Το κέντημα της πλάτης, που φθάνει περίπου μπροστά ως την άκρη της μασχάλης, διακρίνεται σε δυο συμμετρικές κατακόρυφες ζώνες με κεντρική λωρίδα από ακόσμητο σαγιάκι ανάμεσά τους. Η πολύχρωμη κεντρική ταινία, από χρυσοκίτρινο, το μοναδικό μεταξωτό κορδονέτο, και από πράσινο και μπλε κορδονέτο, εμφανίζει το ίδιο μοτίβο που, με άλλα χρώματα (λουλακί, πράσινο και θαλασσί), γεμίζει τις δυο οριζόντιες, ακριανές ταινίες. Κεντρική θέση έχει ρόδακας-λουλούδι, κύκλος με θηλιές ολόγυρα και κόμπο στο κέντρο του, απ' τον οποίο ξεκινούν λοξά, ανθοφόρα κλαδιά που αποδίδονται με σπείρες και με θηλιές. Πολύχρωμο κέντημα στολίζει και το τριγωνικό κομμάτι στην άκρη της πλάτης, πάνω από το λαγκιόλι. Διπλές σπείρες, κλαδιά με φύλλα σε γραμμική απόδοση κι ένα γαλανόλευκο, καλλιγραφικό "Λ" γεμίζουν το διάχωρο. Στην απόληξη του κεντήματος της πλάτης, πλούσια, μαύρα κρόσια. Στο μπροστινό επάνω μέρος, κυριαρχεί το μπλε και το πράσινο που πότε, στο πλάι, συνθέτουν συμπληρωματικές ανοιχτές σπείρες που διαχωρίζει κίτρινο ζιγκ-ζαγκ, πότε, στις στενότερες, λοξές ταινίες δημιουργούν φαρδιές καμπύλες και ακανόνιστα ζιγκ-ζαγκ. Στο μικρό τρίγωνο που σχηματίζεται στο στήθος και που απολήγει σε δυο ή τρεις σειρές πλούσιων "κόμπων", πάνω σε κόκκινη τσόχα έχει κεντηθεί δεντράκι με συμμετρικά κλαδιά. Σε βυσσινί τσόχα, όπως παντού αλλού, έχουν κεντηθεί και οι τρεις ταινίες της κεντρικής ζώνης του οριζόντιου διάκοσμου. Στο κέντρο, κίτρινο κορδονέτο ζωγραφίζει με επιμέλεια εντυπωσιακά, οριζόντια φυλλοφόρα κλαδιά χρησιμοποιώντας γραμμές, σπείρες και θηλιές. Στις άλλες δυο συμμετρικές ταινίες, επίρραπτα τρίγωνα βυσσινί τσόχας αφήνουν γλώσσες από άσπρο σαγιάκι πάνω στο οποίο έχουν κεντηθεί εναλλάξ πράσινα και μπλε λουλούδια φτιαγμένα από κύκλους και θηλιές, και με στρογγυλό κοκκινοπράσινο ή κοκκινομπλέ κέντρο. Στις γλώσσες, μαύροι "κόμποι" σημειώνουν τα περιγράμματα. Κάτω στην δεξιά πλευρά, πάνω στα τρία πρώτα τρίγωνα της τσόχας έχουν κεντηθεί άσπροι σταυροί.