το μπουχάσωμα, ρέλιασμα, των τελειωμάτων με κόκκινο, βαμβακερό, αγοραστό πανί (το φ'στάνι αυτό δεν είναι μπουχασωμένο) και ύστερα το κέντημα με κύριο χαρακτηριστικό το ελαφρά κλωσμένο βαμβάκι και ένα ειδικό είδος βελονιάς, την απολυτή. Τέλος, τοποθετούνται τα πανάδια ή μασκαλίδια, πρόσθετα κομμάτια υφάσματος, συνήθως από τσίτια (και αυτά απουσιάζουν). Από άποψη διακόσμησης, το φ'στάνι πρέπει να ανήκε στην κατηγορία των φουστανιών με τρανό κέντο καθώς ο ποδόγυρος είναι κεντημένος με λευκό βαμβάκι όπως οι τσούκνες. Οι κορφουλήθρες και το άνοιγμα του λαιμού είναι γαρνιρισμένα με κόκκινη, μάλλινη κλωστή. Επιπλέον, στον αυχένα και τις τιράντες, εσωτερικά από το ρέλιασμα, υπάρχει γαρνίρισμα με επίρραπτο, λευκό σειρήτι. Η διακόσμηση του κόρφου των φ'στανιών είναι συνήθως εξαιρετικά πλούσια. Εδώ, περιορίζεται σε μια οριζόντια, κεντητή με ροζ μάλλινα νήματα, ευθεία γραμμή και δύο συγκλίνουσες που σχηματίζουν τρίγωνο στο κέντρο του στήθους (το γεγονός της ελλιπούς διακόσμησης σε συνδυασμό με τον εντοπισμένο, έντονο αποχρωματισμό του υφάσματος προκαλεί εντύπωση και ερωτηματικά). Η διακόσμηση της πλάτης είναι εξίσου απλή. Τέσσερα σχηματοποιημένα φυτικά μοτίβα, εγεγγραμμένα σε σχεδόν τρίγωνα πλαίσια, ορίζουν παραλληλόγραμμο, του οποίου το κέντρο κοσμούν τρία λιτά, μικρά σχηματοποιημένα μοτίβα. Στον ποδόγυρο από κάτω προς τα πάνω συναντούμε ζώνη με περδίκες ή πατούδες που έχουν στο κάτω μέρος το νεράκι (μαιανδροειδή γραμμή) και από πάνω το βεργάκο (είδος γαζιού). Ακολουθούν δευτερεύοντα διακοσμητικά θέματα: οχτώ μήλα, ρόδακες με σταυρό στο κέντρο και σπείρες, καμωμένοι με μουλινέδες. Εκατέρωθεν των μήλων, κεντημένες με ροζ και τσαγαλί μάλλινα νήματα με βελονιά γαζί, εγκυμονούσες περιστέρες. Στο φύλλο της μάνας, μεταξύ των περιστέρων από ένα σχηματοποιημένο δεντράκι, καμωμένο με λευκές βαμβακερές, ροζ, τσαγαλί και μπεζ μάλινες κλωστές, με πλακέ βελονιά, και χρυσόνημα για το περίγραμμα. Πάνω από κάθε μήλο, εγκυμονούσες περιστέρες, απ' όπου παίρνει και το όνομά του το φ'στάνι, καμωμένες με λευκό, ελαφρά κλωσμένο βαμβάκι. Στις τιράντες έκαναν οριζόντιες ψαλιδιές γιατί το άνοιγμα αλλιώς ήταν πολύ μικρό για να φορεθεί το ένδυμα. Στις καβαδούρες υπάρχουν κατακόρυφα πρόχειρα πιασίματα για να μειωθεί το φάρδος του φουστανιού (μεταγενέστερη επέμβαση).