μικρότερο βαθμό αποχρωματισμού του υφάσματος στο σημείο της αναδίπλωσης). Ακολούθως, γίνεται το μπουχάσωμα, ρέλιασμα, των τελειωμάτων με κόκκινο, βαμβακερό, αγοραστό πανί και ύστερα το κέντημα με κύριο χαρακτηριστικό το ελαφρά κλωσμένο βαμβάκι και ένα ειδικό είδος βελονιάς, την απολυτή. Τέλος, συνήθως τοποθετούνται τα πανάδια ή μασκαλίδια, πρόσθετα κομμάτια υφάσματος, τα οποία εδώ απουσιάζουν. Οι κορφουλήθρες και το άνοιγμα του λαιμού είναι ρελιασμένα με μπλε μάλλινη κλωστή. Επιπλέον, οι κορφουλήθρες είναι γαρνιρισμένες με ροζ και πράσινο (αποχρωματισμένο έως λευκού) σειρήτι. Η διακόσμηση του κόρφου έχει γίνει με χρωματιστά μάλλινα νήματα και μουλινέδες αλλά και λευκό, ελαφρά κλωσμένο βαμβάκι. Δύο κατακόρυφες ταινίες μπλε με λευκό πλαίσιο ενώνουν τις καβαδούρες με τις κορφουλήθρες. Ανάμεσά τους, κάτω από το άνοιγμα του λαιμού, δύο λευκά τρίγωνα διακοσμημένα με φυτικά και σχηματοποιημένα μικρά μοτίβα και από κάτω ένα μεγαλύτερο, ανάστροφο, όπου εγγράφονται μικρότερα διαδοχικά τρίγωνα με κοινή βάση. Οι πλευρές του μεγαλύτερου τριγώνου καταλήγουν σε διπλό άγκιστρο. Τρεις ρόμβοι, δύο ροζ εκατέρωθεν του τριγώνου και ένας πορτοκαλί κάτω από αυτό συμπληρώνουν το κέντημα. Από κάτω, ανάμεσα στις κορφουλήθρες, υπήρχε επιγραφή τα σύμβολα της οποίας είναι πλέον δυσανάγνωστα. Η διακόσμηση της πλάτης έχει τα ίδια στοιχεία. Τρεις ταινίες ορίζουν ορθογώνιο παραλληλόγραμμο με την ευθεία της λαιμόκοψης. Οι κατακόρυφες στο κέντρο έχουν μπλε κέντημα. Τεθλασμένη λευκή γραμμή στο εσωτερικό του παραλληλόγράμμου, εφάπτεται στις αρχικές σχηματίζοντας δέκα τρίγωνα. Κεντητά αστρουλάκια βρίσκονται εκατέρωθεν της τεθλασμένης γραμμής. Στον ποδόγυρο από κάτω προς τα πάνω συναντούμε, μετά το μπουχάσωμα, ζώνη με περδίκες ή πατούδες που έχουν στο κάτω μέρος το νεράκι (μαιανδροειδή γραμμή) και από πάνω το βεργάκο (είδος γαζιού). Ακολουθούν εννιά ρόδακες, καμωμένοι με μουλινέδες. Στα μεσοδιαστήματά τους, εφτά ρομβοειδή μοτίβα με αγκριστρωτές απολήξεις, καμωμένα με πλακέ βελονιά από φούξια μάλλινη κλωστή. Από πάνω, οχτώ περιστέρες, καμωμένες με λευκό, ελαφρά κλωσμένο βαμβάκι, από όπου παίρνει και το όνομά της η τσούκνα. Στις τιράντες έκαναν οριζόντιες ψαλιδιές γιατί το άνοιγμα αλλιώς ήταν πολύ μικρό για να φορεθεί το ένδυμα. Εδώ υπάρχουν τμήματα φαρδιάς, μαύρης κορδέλας γκρο, ως τιράντες, σε αντικατάσταση των αρχικών που πιθανότατα φθάρηκαν.