φουστάνι 888/3,γ
Μεγαρίτικο φουστάνι με τσοχένιο πανωκόρμι σε μαύρο χρώμα
Μεγαρίτικο φουστάνι με τσοχένιο πανωκόρμι σε μαύρο χρώμα
Μεγαρίτικο φουστάνι με τσοχένιο πανωκόρμι σε μαύρο χρώμα
Μεγαρίτικο φουστάνι με τσοχένιο πανωκόρμι σε μαύρο χρώμα
Μεγαρίτικο φουστάνι με τσοχένιο πανωκόρμι, πίσω όψη
Μεγαρίτικο φουστάνι με τσοχένιο πανωκόρμι, πίσω όψη
Ποδόγυρος, λουρίδα κόκκινου πανιού στερεωμένη με κίτρινα γαζιά
Ποδόγυρος, λουρίδα κόκκινου πανιού στερεωμένη με κίτρινα γαζιά
Πανωκόρμι, λεπτομέρεια επίρραπτης διακόσμησης (χρυσό γαϊτάνι, τρέσα βαμβακερή, τρέσα χρυσή, χρυσό κορδόνι)
Πανωκόρμι, λεπτομέρεια επίρραπτης διακόσμησης (χρυσό γαϊτάνι, τρέσα βαμβακερή, τρέσα χρυσή, χρυσό κορδόνι)
Ταυτότητα Αντικειμένου
Αριθμός Ταυτότητας Αντικειμένου (ΑΤΑ)
888/3,γ
Όνομα αντικειμένου
φουστάνι
Τυπολογία
αναγεννησιακού τύπου
Χρόνος κατασκευής
αρχές 20ού αι.
Μέρος συνόλου
Ναι
Φυσική Περιγραφή
Περιγραφή
Φουστάνι χασεδένιο σε σκούρο πράσινο χρώμα, βαμμένο και γυαλωμένο από τον μπογιατζή. Αποτελεί βασικό εξάρτημα της μεγαρίτικης φορεσιάς, γνωστής με την ονομασία τα κατηφένια. Για την κατασκευή του απαιτούνται 30-35 πήχες ύφασμα. Πριν κοπεί το ύφασμα βάφεται από τον μπογιατζή σε χρώμα ανάλογα με την περίσταση χρήσης του φορέματος και την κοινωνική και φυσική ηλικία της φέρουσας. Μετά ακολουθεί η διαδικασία του γυαλώματος. Το φουστάνι αποτελείται από δύο μέρη, το αμάνικο κορμί και την πτυχωτή φούστα, που ενώνονται λίγο κάτω από το στήθος. Το κορμί είναι από τσόχα σε μαύρο χρώμα και αποτελείται από τρία τμήματα, δύο για το μπροστινό μέρος με βαθύ άνοιγμα για το στήθος και ένα για την πλάτη. Το άνοιγμα του στήθους είναι γαρνιρισμένο με επίρραπτη
χρωματιστή τρέσα με ρομβοειδή σχήματα με γαϊτάνι χρυσό και δίχρωμο κορδόνι που σχηματίζει θηλιές. Το άνοιγμα της μασχάλης είναι γαϊτανωμένο με κιτρινόχρωμο μεταξωτό γαϊτάνι. Στη βάση του κορμού η διακόσμηση γίνεται με επίρραπτη χρυσή τρέσα με φυτικά μοτίβα και με μια σειρά γαϊτάνι χρυσό. Η πτυχωτή φούστα είναι καμωμένη από χασέ που κόβεται από την κόφτρα σε μάνες, ορθογώνια παραλληλόγραμμα τεμάχια του πήχη. Από κάθε μάνα βγαίνουν 2-4 λατζούλια (ορθογώνια τρίγωνα). Η ράφτισα ενώνει τα λατζούλια μεταξύ τους, ίσια πλευρά με λοξή. Στην περιοχή της κοιλιάς βάζει ακέρια μάνα και δεξιά και αριστερά αυτής τοποθετούνται τα ενωμένα λατζούλια. Από το ύψος των γοφών και κάτω ξεκινούν έντεκα οριζόντιες πιέτες, οι λεγόμενες πάστες. Στον ποδόγυρο, εσωτερικά, επίρραπτη λουρίδα φάρδους 9εκ. από κόκκινο πανί του λαδιού, στερεωμένη με δυο κίτρινα γαζιά πάνω και δυο κάτω. Το πανωκόρμι είναι φοδραρισμένο με βαμβακερό πανί.
Διάκοσμος & Μοτίβα
Διάκοσμος
γεωμετρικός διάκοσμος
Μοτίβα / Θέματα διακόσμου
ρόμβοι
Πλάτος
0.400
Μήκος
1.200
Κατασκευή
Κατασκευαστής / Δημιουργός
μπογιατζήδες, ράφτισα, κεντήστρες
Χρόνος κατασκευής
αρχές 20ού αι.
Τόπος κατασκευής (Χώρα | Γεωγραφικό Διαμέρισμα | Νομός & Ευρύτερη περιοχή)
Ελλάδα | Στερεά Ελλάδα | Αττικής
Μέγαρα
Υλικά
βαμβάκι
γαϊτάνι μεταξωτό
γαϊτάνι χρυσό
κορδόνι μεταξωτό
τρέσα βαμβακερή
τσόχα
χασές
Τεχνικές
γυάλωμα
επίρραπτη
υφαντό βιομηχανικό
Χρήση
Χρήστης
γυναίκα
Κοινωνική ηλικία
παντρεμένη
Περίσταση χρήσης
καθημερινό
Χρόνος χρήσης
αρχές 20ού αι.
Τόπος χρήσης (Χώρα | Γεωγραφικό Διαμέρισμα | Νομός & Ευρύτερη περιοχή)
Ελλάδα | Στερεά Ελλάδα | Αττικής
Μέγαρα
Απόκτηση
Τρόπος απόκτησης
Άγνωστο
Τεκμηρίωση
Βιβλιογραφικές πηγές έρευνας
Παπαντωνίου, Ι. 1978, "Συμβολή στη μελέτη της γυναικείας ελληνικής παραδοσιακής φορεσιάς", Εθνογραφικά 1: 5-92, Ναύπλιο, Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα.
Παπαντωνίου, Ι. 2000, Η ελληνική ενδυμασία από την αρχαιότητα ως τις αρχές του 20ού αιώνα, Αθήνα, Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος - Καπόν.
Χατζημιχάλη, Α. 1948-1954, Ελληνικαί εθνικαί ενδυμασίαι Α΄-Β΄, Αθήνα.

Άδεια χρήσης εικόνων

Χρησιμοποιήστε το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης:
CC BY-NC-ND 4.0

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα