για να φαίνονται οι μύτες, μια λεπτή δαντέλα που έπλεκαν παλιά οι γυναίκες με μαραγκή κλωστή και με το βελονάκι. Το γιλέκι είναι ρελιασμένο με μπλε τσόχα και φοδραρισμένο με μπεζ βαμβακερό σατέν. Είναι φτιαγμένο από ένα φύλλο στην πλάτη και από δύο μπροστινά φύλλα με μακριές, γλωσσωτές μύτες. Στο εσωτερικό τους είναι ραμμένες από δύο θηλυκές κόπιτσες. Δυο ακόμη θηλυκές κόπιτσες είναι ραμμένες κατακόρυφα λίγο χαμηλότερα από τον κάθε ώμο. Τρίχρωμο γαϊτάνι, η κοσανίτσα, ορίζει τα περιγράμματα του κεντήματος που διακρίνεται σε τρία μέρη: αυτό της πλάτης από τους ώμους έως τις πλαϊνές ραφές, κι από ένα, συμμετρικό, στα δυο μπροστινά φύλλα. Στη λαιμόκοψη, ανάμεσα από τη μπλε τσόχα και το κέντημα, παρεμβάλλεται στενή λωρίδα μαύρου ρούχου που παρακολουθεί την καμπύλη του λαιμού. Το πορτοκαλί χρώμα κυριαρχεί στις μεταξωτές ουτράδες και συμπληρώνεται από πράσινο, μπλε και βυσσινί. Στα μπροστινά φύλλα προβάλλει κυκλικό σχήμα, το φεγγάρι γεμάτο με πολύχρωμους ομόκεντρους κύκλους, με ίχνη που μαρτυρούν ότι ήταν στολισμένο με χρυσά γαϊτάνια όπως τα φεγγάρια της πλάτης. Το γεγονός ότι το φεγγάρι (ή στρογγυλό) κεντιέται στις καραγκούνικες ποδιές μόνο για τις νέες και τις νύφες και ποτέ για μεγάλες γυναίκες, δημιουργεί την εντύπωση ότι ίσως πρόκειται για "γονιμικό σύμβολο". Από τις δυο σπείρες που πλαισιώνουν το κάθε φεγγάρι ξετυλίγεται το μοτίβο της κλάρας. Στα φεγγάρια της πλάτης λάμπουν τα τέσσερα χρυσογάιτανα που διασταυρώνονται σε σταυρό και "Χ". Πλαισιώνονται και εδώ από δύο σπείρες που οδηγούν κατακόρυφα σε κλειδί και οριζόντια σε κλάρα. Κλειδί ενώνει και τα δυο φεγγάρια μεταξύ τους. Στη στενή λωρίδα της βάσης του γιλεκιού τρέχει σαρακατσάνα, ενώ εκείνην κάτω από τη λαιμόκοψη στολίζει κλάρα. Στο εσωτερικό περίγραμμα του ορθογώνιου τμήματος, που δεσπόζει στο κέντρο της πλάτης πάνω σε μάυρο φόντο, προβάλλουν έντονα μυτάκια ή ντουγαδάκια. Παραμέσα, μπλε δαντελωτή ταινία ολόγυρα και κατακόρυφη μαύρη στο κέντρο καλύπτουν σχεδόν εντελώς το λουλακιασμένο βαμβακερό πανί με σχέδια στην ύφανση, τα φραστερά.