για να φαίνονται οι μύτες, μια λεπτή δαντέλα που έπλεκαν παλιά οι γυναίκες με μαραγκή κλωστή και με το βελονάκι. Το γιλέκι είναι ρελιασμένο με σκούρα βυσσινί τσόχα και ντυμένο με συνθετική φόδρα σε χρυσαφί χρώμα. Είναι φτιαγμένο από ένα φύλλο στην πλάτη που γυρίζει λίγο μπροστά κάτω από τη δεξιά μασχάλη, και από δύο μπροστινά φύλλα με μακριές, γλωσσωτές μύτες. Στο εσωτερικό τους είναι ραμμένες από δύο θηλυκές κόπιτσες. Τρίχρωμο γαϊτάνι, η κοσανίτσα, ορίζει τα περιγράμματα του κεντήματος που διακρίνεται σε τρία μέρη: αυτό της πλάτης από τους ώμους έως τις πλαϊνές ραφές, κι από ένα, συμμετρικό, στα δυο μπροστινά φύλλα. Στη λαιμόκοψη, ανάμεσα από τη βυσσινί τσόχα και το κέντημα, παρεμβάλλεται στενή λωρίδα πράσινου ρούχου που παρακολουθεί την καμπύλη του λαιμού. Το πορτοκαλί χρώμα κυριαρχεί στις μεταξωτές ουτράδες και συμπληρώνεται από πράσινο, μπλε και βυσσινί. Στα μπροστινά φύλλα προβάλλει κυκλικό σχήμα, το φεγγάρι, με πολύχρωμους ομόκεντρους κύκλους κυρίως από κοσανίτσες. Το γεγονός ότι το φεγγάρι (ή στρογγυλό) κεντιέται στις καραγκούνικες ποδιές μόνο για τις νέες και τις νύφες και ποτέ για μεγάλες γυναίκες, δημιουργεί την εντύπωση ότι ίσως πρόκειται για "γονιμικό σύμβολο". Δυο σπειρόσχημα μοτίβα στα πλαϊνά του εξελίσσονται σε κλάρα. Η κεντρική ουτράδα του κύκλου προεκτείνεται στο πλάι και στερεώνεται με γαζί -όπως άλλωστε και πολλοί από τους ομόκεντρους κύκλους. Τα φεγγάρια στην πλάτη είναι ανάλογα αλλά μικρότερα και πλαισιώνονται από σπείρες. Αυτή τη φορά οι σπείρες εισάγουν στο μοτίβο του κλειδιού που πλαισιώνει το άνοιγμα του χεριού πολύ διακοσμητικά, καθώς στολίζεται με χρυσόνημα. Στην στενή οριζόντια λωρίδα που ενώνει τα φεγγάρια, έχει χωρέσει το μοτίβο της κλάρας, ενώ στις οριζόντιες στενές λωρίδες κάτω από τη λαιμόκοψη και στη βάση του γιλεκιού, απλώνεται η σαρακατσάνα. Το περίγραμμα του ορθογώνιου τμήματος, που δεσπόζει στο κέντρο της πλάτης, σχεδιάζεται με σειρές από ζέχια και κοσανίτσες που καταλήγουν σε ζιγκ-ζαγκ (κύκλα). Πολύχρωμο πλαίσιο δημιουργεί τρέσα του μέτρου με κόκκινα ανθάκια και πράσινα φύλλα, και με οδοντωτή απόληξη που καταλήγει σε μικρά κρόσια. Τον μικρό ορθογώνιο χώρο που απομένει γεμίζει λουλακιασμένο βαμβακερό πανί με σχέδια στην ύφανση, τα φραστερά.