βαθμό αποχρωματισμού του υφάσματος στο σημείο της αναδίπλωσης). Ακολούθως, γίνεται το μπουχάσωμα, ρέλιασμα, των τελειωμάτων με κόκκινο, βαμβακερό, αγοραστό πανί και ύστερα το κέντημα με κύριο χαρακτηριστικό το ελαφρά κλωσμένο βαμβάκι και ένα ειδικό είδος βελονιάς, την απολυτή. Τέλος, τοποθετούνται τα πανάδια ή μασκαλίδια, πρόσθετα κομμάτια υφάσματος, τσίτια με φυτικό διάκοσμο σε κόκκινο κάμπο. Από άποψη διακόσμησης, το φ'στάνι ανήκει στην κατηγορία των φουστανιών με τρανό κέντο, καθώς ο ποδόγυρος είναι κεντημένος με λευκό βαμβάκι όπως οι τσούκνες. Οι κορφουλήθρες και το άνοιγμα του λαιμού είναι ρελιασμένα με πράσινη και μαύρη μάλλινη κλωστή αντίστοιχα και γαρνιρισμένα με κόκκινο και μαύρο σειρήτι αντίστοιχα. Η διακόσμηση του κόρφου έχει γίνει με επίρραπτη χρυσή τρέσα, τέλι εξού και ο χαρακτηρισμός των φουστανιών ως τελωμένα, με ενυφασμένο διάκοσμο. Δύο κατακόρυφες γραμμές ενώνουν τις καβαδούρες με τις κορφουλήθρες και μία τρίτη, οριζόντια, τις κορφουλήθρες μεταξύ τους. Από τα σημεία τομής ξεκινούν δύο ακόμη γραμμές, διαγώνιες αυτή τη φορά, που καταλήγουν στις γωνίες της λαιμόκοψης, σχηματίζοντας τραπέζιο, η μεγάλη βάση του οποίου είναι κεντημένη με λευκή, τεθλασμένη γραμμή. Την οριζόντια ευθεία πλαισιώνουν επίρραπτες κλωστές, πράσινη και φούξια, οι οποίες διασταυρώνονται σε δύο σημεία. Τεθλασμένη γραμμή από τρέσα που εφάπτεται στην οριζόντια γραμμή δημιουργεί τρία ανάστροφα τρίγωνα, από τα οποία, το κεντρικό είναι διακοσμημένο με πορτοκαλί μπουχασί και κεντητά πράσινα σταυρουδάκια. Εκατέρωθεν της τεθλασμένης γραμμής κεντητά λευκά σταυρουδάκια. Σημάδια πάνω στο ύφασμα που σχηματίζουν ευθείες συγκλίνουσες στο κέντρο του στήθους, ανάμεσα στις κορφουλήθρες, αποτελούν ένδειξη για δύο ακόμη επίρραπτα τμήματα τρέσας, που όμως, δε σώζονται πια. Η διακόσμηση της πλάτης γίνεται με επίρραπτη δαντέλα εμπορίου, καμωμένη με κίτρινη βαμβακερή κλωστή. Τρεις ευθείες ορίζουν ορθογώνιο παραλληλόγραμμο με την ευθεία της λαιμόκοψης. Η δαντέλα στην οριζόντια πλευρά έχει ελαφρώς διαφορετικό σχέδιο. Μέσα στο παραλληλόγραμμο δύο τεθλασμένες γραμμές τέμνονται στο κέντρο του. Στον ποδόγυρο από κάτω προς τα πάνω συνατούμε επίρραπτη δαντέλα καμωμένη με το βελονάκι από μπεζ βαμβακερή κλωστή και διακοσμημένη με ανθάκια που σχηματίζουν τρίγωνα, μετά το μπουχάσωμα και ύστερα ζώνη με περδίκες ή πατούδες που έχουν στο κάτω μέρος το νεράκι (μαιανδροειδή γραμμή) και από πάνω το βεργάκο (είδος γαζιού). Ακολουθούν τέσσερα γκατζ'λούδια (γαϊδαράκοι) στην πίσω πλευρά ενώ στη μπροστινή, τέσσερις μικρές γωνίες, οι ακριανές από τις οποίες έχουν άγκιστρο. Στο ίδιο επίπεδο, δέκα σχεδόν παραλληλόγραμμα μοτίβα με χρωματιστές διαγωνίους από μάλλινα νήματα και μουλινέδες. Από πάνω, οχτώ τσαρπαλιάρες, καμωμένες με λευκό, ελαφρά κλωσμένο βαμβάκι. Στις τιράντες έκαναν οριζόντιες ψαλιδιές γιατί το άνοιγμα αλλιώς ήταν πολύ μικρό για να φορεθεί το ένδυμα. Εδώ υπάρχουν επίπλέον μάλλινα τμήματα υφάσματος, τσόντες, για να αυξηθεί το ύψος του ενδύματος.