μανικωτό ζακέτο 520
Κοντογούνι, βελούδινο, μανικωτό ζακέτο διακοσμημένο με τερζήδικο χρυσοκέντημα
Κοντογούνι, βελούδινο, μανικωτό ζακέτο διακοσμημένο με τερζήδικο χρυσοκέντημα
Κοντογούνι, βελούδινο, μανικωτό ζακέτο διακοσμημένο με τερζήδικο χρυσοκέντημα
Κοντογούνι, βελούδινο, μανικωτό ζακέτο διακοσμημένο με τερζήδικο χρυσοκέντημα
Κοντογούνι, πίσω όψη
Κοντογούνι, πίσω όψη
Λεπτομέρεια τερζήδικης διακόσμησης στο γύρο του μανικιού
Λεπτομέρεια τερζήδικης διακόσμησης στο γύρο του μανικιού
Λεπτομέρεια τερζήδικης διακόσμησης στη βάση της πλάτης, δικέφαλος αετός.
Λεπτομέρεια τερζήδικης διακόσμησης στη βάση της πλάτης, δικέφαλος αετός.
Ταυτότητα Αντικειμένου
Αριθμός Ταυτότητας Αντικειμένου (ΑΤΑ)
520
Όνομα αντικειμένου
μανικωτό ζακέτο
Άλλο / Τοπικό όνομα
κοντογούνι
Τυπολογία
αστικό
Χρόνος κατασκευής
19ος αι.
Μέρος συνόλου
Όχι
Φυσική Περιγραφή
Περιγραφή
Κοντογούνι, γυναικείο, μανικωτό, οινέρυθρο, βελούδινο ζακέτο, που φορέθηκε αρχικά από τις αστές της Πελοποννήσου και μετά το 1835 διαδόθηκε από τη βασίλισσα της Ελλάδας Αμαλία, καθώς καθιερώθηκε ως εξάρτημα της επίσημης στολής της Αυλής. Αποτελείται από ένα μονοκόμματο φύλλο υφάσματος μπρος - πίσω, χωρίς ραφή στους ώμους, με σχεδόν κατακόρυφο άνοιγμα στο στήθος, οξείες, μυτερές, απολήξεις μπροστά και σχήμα τραπεζίου στην πλάτη. Στα πλευρά, από δύο τραπεζιόσχημα τμήματα, που δίνουν φάρδος στο ένδυμα. Κάθετα στον κορμό είναι ραμμένα τα μανίκια, μήκους 40εκ. και φάρδους 15εκ. Το κοντογούνι είναι φοδραρισμένο με μπεζ βαμβακερό ύφασμα και διακοσμημένο με επίρραπτο χρυσοκέντημα σύμφωνα με την τερζήδικη τεχνική. Ολόγυρα είναι γαρνιρισμένο με τέσσερις σειρές γαϊτάνι χρυσό και ισάριθμες σειρές κορδόνι, εναλλάξ. Στο μπροστινό άνοιγμα και
στο γύρο των μανικιών υπάρχει επιπλέον εξωτερικό κορδόνι που συστρέφεται σχηματίζοντας θηλιές, που καθώς ομαδοποιούνται, λαμβάνουν τριγωνικό σχήμα. Οι ραφές των μανικιών στην εσωτερική πλευρά του βραχίονα είναι διακοσμημένες με δυο σειρές γαϊτάνι και τρεις σειρές κορδόνι που στις μασχάλες διπλασιάζονται και φτάνουν στη βάση των πλευρών. Ακολουθεί στενή ταινία από κορδόνια που σχηματίζουν ευθείες γραμμές και θηλιές σε επίκαιρα σημεία. Παράλληλα με τις σειρές γαϊτανιών αλλά και στις ραφές της πλάτης, το ζακέτο περιτρέχει φαρδιά κλαδόσχημη μπορντούρα φορτωμένη με άνθη. Στο κέντρο της πλάτης, τόσο στη βάση όσο και ψηλά, στο γύρο του αυχένα, η μπορντούρα φαρδαίνει και αναπτύσσεται κατακόρυφα σε κοινό σχηματοποιημένο φυτικό μοτίβο. Στη βάση της πλάτης η μπορντούρα περιβάλλει δικέφαλο αετό. Δακρυόσχημο σχηματοποιημένο φυτικό μοτίβο υπάρχει σε κάθε μπροστινή γωνία και μικρότερο, τριγωνικό, στα μανίκια, στην εξωτερική πλευρά του καρπού. Στοιχεία των μοτίβων υπογραμμίζονται με ανάγλυφο τρόπο, καθώς το κορδόνι περιελίσσεται γύρω από κεντρικό άξονα λαμβάνοντας μορφή μικροσκοπικού κυλίνδρου, αλλά και με χρήση πληθώρας μεταλλικών στοιχείων (μικροσκοπικές ασημένιες πούλιες) στερεωμένες με αργυρό τιρτίρι. Τέλος, τις ραφές του κυρίως φύλλου με τα πλευρικά και τα μανίκια καλύπτει η ίδια μπορντούρα, μόνο πιο στενή.
Διάκοσμος & Μοτίβα
Διάκοσμος
μυθικά θέματα
Μοτίβα / Θέματα διακόσμου
δικέφαλος αετός
Διάκοσμος
σχηματοποιημένος φυτικός διάκοσμος
Μοτίβα / Θέματα διακόσμου
-
Διάκοσμος
φυτικός διάκοσμος
Μοτίβα / Θέματα διακόσμου
-
Ύψος
0.370
Πλάτος
0.340
Κατασκευή
Κατασκευαστής / Δημιουργός
χρυσοραφτάδες
Χρόνος κατασκευής
19ος αι.
Τόπος κατασκευής (Χώρα | Γεωγραφικό Διαμέρισμα | Νομός & Ευρύτερη περιοχή)
Ελλάδα | Πελοπόννησος
-
Ελλάδα | Στερεά Ελλάδα | Αττικής
Αθήνα
Υλικά
βαμβάκι
βελούδο
γαϊτάνι χρυσό
κορδόνι χρυσό
πούλιες
τιρτίρι
Τεχνικές
επίρραπτη
υφαντό βιομηχανικό
χρυσοκέντημα, τερζήδικο
Χρήση
Χρήστης
γυναίκα
Περίσταση χρήσης
γιορτινό
Χρόνος χρήσης
19ος αι.
Τόπος χρήσης (Χώρα | Γεωγραφικό Διαμέρισμα | Νομός & Ευρύτερη περιοχή)
Ελλάδα | Πελοπόννησος
-
Ελλάδα | Στερεά Ελλάδα | Αττικής
Αθήνα
Απόκτηση
Τρόπος απόκτησης
Άγνωστο
Τεκμηρίωση
Βιβλιογραφικές πηγές έρευνας
Λαδά-Μινώτου, Μ. κ.ά. 1993, Ελληνικές φορεσιές, Αθήνα, Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος.
Παπαντωνίου, Ι. 1978, "Συμβολή στη μελέτη της γυναικείας ελληνικής παραδοσιακής φορεσιάς", Εθνογραφικά 1: 5-92, Ναύπλιο, Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα.
Παπαντωνίου, Ι. 1996, Ελληνικές Τοπικές Ενδυμασίες, Ναύπλιο, Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα.
Χατζημιχάλη, Α. 1948-1954, Ελληνικαί εθνικαί ενδυμασίαι Α΄-Β΄, Αθήνα.

Άδεια χρήσης εικόνων

Χρησιμοποιήστε το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης:
CC BY-NC-ND 4.0

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα