του σχεδόν τετράγωνου κεντήματος, απ' τον οποίο φυτρώνουν τέσσερα ορθογωνισμένα γαρύφαλλα, τοποθετημένα στις γωνίες της σύνθεσης. Ανάμεσά τους, όπως και συμμετρικά κάτω από τα άκρα του "μαστραπά", ταινία με πλάγιες ραβδώσεις πάνω και κάτω που περικλείει σειρά διπλού ζιγκ-ζαγκ που σχηματίζει ανοιχτούς ρόμβους, μέσα στους οποίους τέσσερις κουκίδες σχηματίζουν σταυρό. Οι ραβδώσεις, λοξές αλλά και όρθιες, που στις επάνω γωνίες του κεντήματος διατάσσονται στις δυο πλευρές κεντρικού "νεύρου" θυμίζοντας φύλλο φοίνικα, γεμίζουν γαρύφαλλα και "μαστραπά" και τα ενδιάμεσα κενά εντείνοντας τη σχηματοποίηση του διακόσμου. Αποτελούν το φόντο πάνω στο οποίο προβάλλεται το κύριο διακοσμητικό μοτίβο του κεντήματος, οι τέσσερις κουκίδες που σχηματίζουν σταυρό και εγγράφονται σε ρόμβο. Το μοτίβο αυτό στολίζει όλο το κέντημα, από τα γαρύφαλλα και τον "μαστραπά" ως τις ενδιάμεσες ταινίες και τη μπορντούρα που τα τοποθετεί μέσα σε μεγάλο ζιγκ-ζαγκ. Τρία από αυτά τα μοτίβα τοποθετημένα στο κέντρο και στην κορυφή του "μαστραπά" έχουν και πρόσθετη κουκίδα, σαν κεφαλάκι. Θα μπορούσαν επομένως να ερμηνευτούν ως γυναικείες μορφές, που συνήθως απαντούν μέσα στους "μαστραπάδες". Ο διάκοσμος του κατωμάνικου έχει γίνει με χρυσοκέντημα στην καλή του όψη και με πολύχρωμα μετάξια στην ανάποδη. Το χρυσοκέντημα, στο ίδιο ύφος με εκείνο του πανωμάνικου, συνδυάζει ραβδώσεις και ρόμβους με σταυρόσχημες κουκίδες που τα εντάσσει μέσα και ανάμεσα από οξυκόρυφες αψίδες. Στο κέντρο των αψίδων διακρίνεται, όρθιο και αντεστραμμένο το μοτίβο που ερμηνεύσαμε ως σχηματοποιημένη γυναικεία μορφή. Στα αναμεταξύ τους διάχωρα, ο σταυρός περιστοιχίζεται από δύο "κεφαλάκια". Η μπορντούρα εντάσσει τα διακοσμητικά θέματα του κεντήματος σε μικρά τετράγωνα τοποθετώντας τους ρόμβους λοξά και διαγώνια ώστε να σχηματίζουν ζιγκ-ζαγκ. Στην πίσω όψη το κέντημα σχηματίζει ορθογώνιο που ξεπερνά σε ύψος το χρυσοκέντημα. Επικρατεί το φωτεινό πορτοκαλί που αναδεικνύεται μέσα από σκούρες κλωστές (καφέ, μενεξελί, μπλε και πράσινες σε δύο τόνους) που σχηματίζουν ταινίες και πλαίσια για πολλά μικρά ορθογώνια σχήματα. Στη μπορντούρα τέσσερα συμμετρικά τοποθετημένα ορθογώνια διατάσσονται έτσι ώστε να σχηματίζουν σταυρό. Η κεντρική φιγούρα του κεντήματος, που καταλαμβάνει το κέντρο της μεγάλης ζώνης του, σχηματίζεται από δυο μικρά τρίγωνα το ένα πάνω στο άλλο και στον ίδιο κατακόρυφο άξονα με τρίτο, μεγαλύτερο. Με τη σκέψη σε άλλα κεντημένα μανίκια και ποδόγυρους από την Αττική, θα μπορούσαμε και έδώ να διακρίνουμε σχηματοποιημένη μορφή. Στην απόληξη των μανικιών έχει προστεθεί ασπροκεντημένη δαντέλα του μέτρου. Το ανάγλυφο χρυσοκέντημα, που φτιάχνει το χρυσόνημα τυλιγμένο γύρω από το μπρισίμι, παραπέμπει σε έργα μεταλλοτεχνίας. Ήδη από τα μέσα του 19ου αιώνα, το χρυσοκέντημα υποδηλώνει πλούτο και κοινωνική θέση. Στην εμφάνιση και στην τεχνική, μοιάζει με τα εκκλησιαστικά βυζαντινά κεντήματα (χρυσοκλαβαρικά) χωρίς να είναι τόσο λεπτοφτιαγμένο. Οι γυναίκες ή οι μαΐστρες που "έριχναν το χρυσάφι", τύλιγαν το λεπτό χρυσόνημα γύρω από χοντρή, κίτρινη μεταξωτή κλωστή, στριμμένη πολλές φορές, το μπρισίμι. Αποτέλεσμα είναι η ανάγλυφη όψη του χρυσοκεντήματος.